necati cumalı

Sinemalarda kalabalık sahneler görürsün,

Eski esir pazarlarını hatırlatır,

Güney Pasifik'te ya da Afrika'da bir liman,

Kocaman gemilerin yanaştığı kıyıda,
Tektük beyazın karıştığı yerli halk,
Kurulmuş tezgâhların arasında dolaşır...


Çarşıda pazarda her gün,
Sayısız insanlarla yanyanasın,
Bölük bölük geçen askerler görürsün,
Hastaneler mahpusaneler önünden geçersin,
Her biri kalabalığın arasına katılmış,
Kiminin tramvay sürücüleri gibi ayak üstü,
Kiminin hamurcular gibi tavan aralarında,
Küçük yaştan katlanmakla her türlü kahra,
Her türlü mihneti yüklenmekle omuzlarına,
Bir gün göz açmaya kalmadan geçer ömrü...


Sen ki bir âlem bile olsan tek başına,
Sonunda o kalabalıktan bir kişisin,
Şu kalabalıkta gördüğün herkesin,
Bir kalbi var senin gibi, ya da düşünür,
Herbiri bir can taşır,
Sen onları tanısan da tanımasan da,
Sonunda her biri ne senden iyi,
Ne senden daha fena,
Senin gibi bir insandır bütün kusurlarıyla...


Necati Cumalı